Zgromadzeni na Świętej Wieczerzy
2020-11-28
Program duszpasterski, który
realizujemy od 2019 r. podejmuje próbę pastoralnego ujęcia Eucharystii jako
tajemnicy wyznawanej, celebrowanej i świętowanej (por. Benedykt XVI, Adhortacja
apostolska Sacramentum caritatis, Watykan 2007).
Zakończyliśmy rok liturgiczny, którego hasłem przewodnim
były słowa: "Oto wielka tajemnica wiary". Z pierwszą niedzielą Adwentu wchodząc w kolejny etap tego programu,
chcemy pochylić się nad słowami: "Zgromadzeni na świętej wieczerzy". Mottem
przewodnim mają być słowa z Ewangelii wg św. Jana: "(...) Ojciec mój da wam
prawdziwy chleb z nieba" (J 6,32). Eucharystia to dar Ojca niebieskiego. Jakże ważną zatem rolę odgrywa Ona w
życiu osoby wierzącej. Ostatnie wydarzenia i związane z nimi ograniczenia dostępu do Najświętszej Ofiary (pandemia), jeszcze bardziej nam to uzmysłowiły. Kościół
żyje dzięki Eucharystii – ta prawda powinna nam nieustannie towarzyszyć. Być
może mając łatwy dostęp do codziennej Mszy Świętej zatraciliśmy jej smak (1 P 2,3) i poczucie sacrum Najświętszej Ofiary.
Kościół zachęca nas, byśmy na nowo odkryli jej sens i
wartość. Święta Wieczerza - czy dla nas jest naprawdę święta? Może warto
wrócić do Listu Apostolskiego Jana Pawła II na Rok Eucharystii Mane nobiscum
Domine (2004). Znajdziemy tam wiele cennych wskazówek jak jeszcze gorliwiej przeżywać
Eucharystię. W tym dokumencie papież pisze: "Zachęcam wszystkich do sprawowania
Ofiary Eucharystycznej z zaangażowaniem, na jakie zasługuje, oraz do oddawania
Jezusowi obecnemu w Eucharystii, także poza Mszą Świętą, czci w adoracji godnej
tak wielkiej Tajemnicy" (MND 10). Spróbujmy więc na nowo odkrywać wartość i
piękno Eucharystii poprzez gorliwe uczestniczenie w niej oraz sztukę celebrowania (ars celebrandi).
Wokół stołu gromadzą się osoby
sobie bliskie. Jezus zaprosił nas, swoich przyjaciół, byśmy gromadzili się przy
stole Jego Słowa i Ciała. Nie odrzucajmy tego zaproszenia. Wręcz przeciwnie,
starajmy się jak najlepiej do niego przygotować i uczestniczyć we Mszy Świętej. "Eucharystia jest tajemnicą obecności, przez którą
spełnia się w najwznioślejszy sposób obietnica Jezusa, że pozostanie z nami, aż
do skończenia świata" (MND 16).
Ojciec mój da wam
prawdziwy chleb z nieba (J 6,32). Ojciec dał nam Syna, dał nam prawdziwy pokarm z
nieba. A Syn obiecał pozostać z nami na zawsze i obietnicy dotrzymał. To tylko
od nas zależy czy zechcemy się z Nim spotykać, czy zechcemy zaprosić Go do
swojego życia, czy Mu uwierzymy.
I może dobrze się składa, że rozpoczynamy czas
Adwentu, czas oczekiwania, czuwania i przygotowywania się na przyjście Pana. On
przychodzi do nas w każdej Eucharystii. Może więc dobrze będzie jeśli ten czas będzie czasem, w którym częściej będziemy uczestniczyli w Eucharystii. Niech
nasze serce na nowo zapała miłością do Jezusa Eucharystycznego.
Święty Papież Jan
Paweł II w cytowanym już dokumencie napisał jeszcze inne pisze piękne słowa: "Obecność
Jezusa w tabernakulum winna stanowić jakby biegun przyciągania dla coraz
większej liczby dusz w Nim zakochanych, zdolnych przez długi czas słuchać Jego
głosu i niemal odczuwać bicie Jego serca” (MND 18). Warto zapytać siebie o
miłość, o miłość do Jezusa Eucharystycznego. Czy kochasz? Poprzez
Eucharystię Jezus nie tylko pozostał z nami, ale pozostaje w nas. Jakże głęboka
i prawdziwa to Tajemnica. Bóg żyje we mnie jeśli przyjmuję Go do swego serca w
Komunii Świętej. Nie marnujmy tak wielkiego daru Ojca.
s.M. Damiana Szmidt
fot. Informamolise