Narracyjna lektura dzieła św. Łukasza (Ewangelii i Dziejów Apostolskich) budzi coraz większe zainteresowanie wśród biblistów i pastoralistów, nauczycieli i katechetów. W dobie nowej ewangelizacji wielu autorów - na wzór Łukasza - postanawia na nowo "zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać po kolei (...)", aby inni mogli się "przekonać o całkowitej pewności nauk, których im udzielono". Rodzi się pilna potrzeba, by "ułożyć opowiadanie o wydarzeniach" (Łk 1, 1-4) oraz "opisać (...) o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku..." (Dz 1, 1). Św. Łukasz jako jedyny w Nowym Testamencie używa słowa "opowiadanie" (Łk 1, 1), chętnie też posługuje się czasownikami "opowiadać" i "obwieszczać, głosić dobrą nowinę, pouczać, świadczyć...". Opowiadanie o Jezusie jest najbardziej pierwotną metodą ewangelizacji, stąd też taki renesans tej formy przekazu wiary. W środowisku biblijnym chętnie używa się również narracyjnego podejścia w interpretacji tekstów Pisma Świętego.

Pierwszy tom serii Naczynia Gliniane poświęcony był lekturze Biblii w rytmie lectio divina, inspirowany traktatem Guigo II Kartuza "Scala Claustralium" (Drabina Mnichów). Drugi tom przybliża dwutomowe dzieło św. Łukasza.

Ewangelia jest radosnym orędziem Boga do człowieka, do każdego człowieka, jest wezwaniem zwróconym do osoby, aby osobiście poznać Boga, by spotkać się z Jezusem i żyć dla Niego. O takiej przyjaźni warto opowiadać, dzieli się nią z innymi. Z zażyłości takiego spotkania rodzi się żar wiary, żywe świadectwo i siła (nowej) ewangelizacji. Skoro więc tekst natchniony powierza nam Słowo Boże, powinniśmy je przyjmować w świetle Ducha Świętego, czytać je i podchodzić do niego z wiarą, że jest to Słowo, które pochodzi od Boga i do Boga prowadzi. Łukasz przekonuje jednak, że wciąż potrzebna jest re-lektura, opowiadanie, interpretacja i aktualizacja wydarzeń zbawczych. Tej gorliwości "świadków i sług słowa" (Łk 1, 2) można doświadczyć podczas lektury nowej introdukcji do dyptyku Łukaszowego.

ks. Jan Kochel

Wstęp

Opowiadanie o Jezusie Zbawicielu i o losach pierwotnego Kościoła – tak najprościej można streścić dwutomowe dzieło św. Łukasza obejmujące Ewangelię i Dzieje Apostolskie. Drugi tom z serii Naczynia gliniane, który oddajemy do rąk Czytelnika, poświęcony jest tym właśnie dwóm księgom Nowego Testamentu. Piękno, elegancja i prostota tej opowieści zachwycały pokolenia chrześcijan. Nie działo się tak przypadkiem. Ewangelista miał świadomość, że czytelnik, którego wybrał na modelowego odbiorcę, dostojny Teofil (Łk 1, 3; por. Dz 1, 1) to raczej postać znacząca, ktoś odpowiednio przygotowany do roli, jaką nakłada na niego dedykacja autorska. Św. Łukasz szanował czytelnika, chciał mu więc przedstawić dzieło wielkiej klasy. Zdawał sobie sprawę, że zwłaszcza Ewangelia będzie porównywana z dziełami wcześniej sporządzonymi przez innych (Łk 1, 1). Współczesny czytelnik nie zawsze potrafi , z jednej strony – docenić kunszt literacki tego tekstu, z drugiej zaś – dostrzec za atrakcyjną formą opowiadania przesłanie Boga do Jego Ludu.

zob. też recenzję książki Katecheza misyjna w Ewangelii Łukasza i Dziejach Apostolskich. Biblijno-katechetyczne studium narracyjne - ssb24.pl/warto_przeczytac/