Pozytywnie zaskoczony wyszedłem z kina po projekcji kolejnego filmu o tematyce religijnej. "Młody Mesjasz" to opowieść - oparta na apokryfach - o niezwykłych wydarzeniach w życiu kilkuletniego Jezusa. Reżyser ukazuje Dziecko, które pod wpływem różnych cudownych wydarzeń zmuszone jest do odpowiedzi na pytanie: Kim jestem? Najbliżsi (Matka, Józef, Kleofas, Maria, Jakub i inni krewni) nie ułatwiają Mu tego zadania. Głównie z obawy o Jego życie. Wciąż wisi nad Nim obsesja Heroda, a właściwie jego syna Archelaosa, z ich lękiem o swoje królestwo (Mt 2, 22). Jest też inny Przeciwnik - szatan, osobowe Zło, który również nie potrafi sobie odpowiedzieć na pytaniem: Kim jest to Dziecię?

Trzeba przyznać, że jest to perspektywa, z jaką nie zmierzyli się do tej pory twórcy kina. Film sprawia, że współczesny widz ogląda dobrze zrealizowany i inspirujący obraz, a wraz z wyjątkowym Bohaterem opowieści być może po raz pierwszy w życiu stawia sobie pytania: Jakim dzieckiem był Jezus? Czy chorował, bawił się i śmiał jak każdy inny chłopiec? Kiedy i jak odkrył, że jest Synem Boga? Jak dojrzewali do tej myśli Józef i Maryja? Jak żyła i jak radziła sobie z tą tajemnicą najbliższa rodzina? Kto z najbliższych wiedział, kto się domyślał, a kto nie wierzył?

Na niektóre z tych pytań próbował odpowiedzieć Joseph Ratzinger - Benedykt XVI w trzecim tomie swojej trylogii Jezus z Nazaretu. Dzieciństwo. Komentując fragment Ewangelii Łukasza o tym, że Jezus "wzrastał w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi" (2, 52; por. 1 Sm 2, 26), tak pisze: "Istotne znaczenie ma to, co Łukasz mówi o wzrastaniu Jezusa nie tylko w latach, lecz także w mądrości. Z jednej strony w odpowiedzi dwunastoletniego Jezusa oczywiste stało się, że ma wewnętrzne poznanie Ojca - Boga. On jeden zna Boga nie tylko przez pośrednictwo świadczących o Nim ludzi, lecz poznaje Go w sobie samym. Jako Syn jest z Ojcem na ty. Żyje w Jego obecności. Widzi Go. Jan mówi, że jest On jedynym, który <jest w łonie Ojca>, i dlatego może o Nim pouczać (zob. J 1, 18). W odpowiedzi dwunastoletniego Jezusa to właśnie jest oczywiste: jest u Ojca, w Jego świetle widzi rzeczy i ludzi. Mimo to jednak prawdą jest, że Jego mądrość wzrasta. Jako człowiek nie żyje w abstrakcyjnej wszechwiedzy, lecz jest zakorzeniony w konkretnej historii, w miejscu i czasie, w fazach ludzkiego życia, i stąd otrzymuje konkretny kształt swej wiedzy. Widać tu więc bardzo jasno, że myślał i uczył się na ludzki sposób. Staje się rzeczywiście widoczne, że jest On prawdziwym człowiekiem i prawdziwym Bogiem - tak jak określa to wiara Kościoła" (s. 168n).

Ten dłuższy fragment jest głęboką refleksją człowieka uczonego i następcy św. Piotra. Jednak współczesny twórca filmowy i zwykły człowiek ma prawo stawiać pytania. Takie jest zasadnicze przesłanie proponowanego obrazu. Ma on zatem charakter dydaktyczny.

Wierność realiom czasów i miejsca jest wielkim walorem filmu Cyrusa Nowrasteha. Z rozmachem ukazał przyrodę, realia społeczne, kulturowe i religijne Palestyny okupowanej przez żołnierzy Imperium Rzymskiego. Ciekawie ukazane zostały sylwetki ludzi, ich profile psychologiczne, dylematy, wątpliwości, lęki, niepokoje, ale również radości, małe zwycięstwa i życiowe wybory.

W informacji rozpowszechnianych w Sieci dowiadujemy się, że twórcy ekranizacji we współpracy z biblistami przez wiele lat szczegółowo dopracowywali scenariusz. Dobór obsady też nie był przypadkowy. Większość to znakomici aktorzy znani z hollywoodzkich produkcji: Sean Bean - centurion rzymski (Władca pierścieni, Troja, Jupiter, Marsjanin) oraz David Bradley (Gra o Tron) oraz Adam Greaves-Neal - Jezus, Sara Lazzaro - Maryja, Vinent Walsh - Józef. Całości dopełniają znakomite zdjęcia Joela Ransoma i muzyka Johna Debneya, nominowanego do Oskara za film Pasja.

Polecam więc filmu, zwłaszcza rodzicom i wychowawcom, którzy często nie potrafią rozmawiać ze swoimi dziećmi na ich ważne tematy i sprawy. Nie mają dla nich czasu i cierpliwości. Może podobnie, jak Józef i Maryja, lękają się o ich przyszłość. Może podobnie, jak oni "pełni bólu, szukają [ich]" (Łk 2, 48). Może mimo swojej wiedzy i doświadczenia nie potrafią odpowiedzieć na wiele pytań. Rzeczywiście wielu dorosłych nie odpowiada na pytania, które dzieci i młodzi sobie stawiają. Ich odpowiedzi bardzo często są "ponad" lub "obok". Wychowanie zaś to mądre towarzyszenie dzieciom i młodym w ich wzrastaniu "w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi". Młody Mesjasz jako człowiek nie żył "w abstrakcyjnej wszechwiedzy, lecz [był] zakorzeniony w konkretnej historii, w miejscu i czasie, w fazach ludzkiego życia (...) myślał i uczył się na ludzki sposób" - trafnie zauważył Benedykt XVI.

Jak mówić o Jezusie dzieciom i młodzieży? - oto pytanie zasadnicze dla współczesnych rodziców, wychowawców, nauczycieli religii - katechetów szkolnych i parafialnych. Jak opowiadać im dzisiaj o Jezusie. Obraz Młody Mesjasz to cenna pomoc katechetyczna.

ks. Jan Kochel