Uroczystość Chrystusa Króla - 20.11.2011
2011-11-19
Królestwo Boże było głównym tematem nauczania Jezusa. Apostołowie też przepowiadali nadejście królestwa - panowanie Boga. Dziś nie mówimy o panowaniu, podporządkowaniu, posłuszeństwie; obowiązuje demokracja, tolerancja, wolność, a "być prawdziwie wolnym - to stanowczo nie znaczy: czynić wszystko, co mi się podoba, na co mam ochotę" (Jan Paweł II).
CZYTAJ!
Mt 25, 31-46
Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni u Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie". Wówczas zapytają sprawiedliwi: "Panie kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? Albo spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię, lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?". A Król im odpowie: "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili". Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem
spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie". Wówczas zapytają
i ci: "Panie kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?". Wtedy odpowie: "Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z
tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili". I pójdą ci na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.
ROZWAŻ!
O jakim królestwie mówi Ewangelia? Jakie królestwo zapowiada? Królestwo Chrystusa i Jego panowanie porównane zostało do siewcy i zasiewu..., do człowieka, który posiał dobre ziarno..., do skarbu ukrytego w roli..., kupca poszukującego pięknych pereł..., do sieci, zarzuconej w morze..., do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy..., a także do króla, który zasiadł na tronie: "oddzielił jednych [ludzi] od drugich". Wydał wyrok!
Chyba wciąż nie wiemy: o jakie panowanie chodzi? Jakim Królem jest Jezus?
On sam oświadcza: "Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby... było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany... Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy słucha mojego głosu" (J 18, 36n).
Czy wobec tego zapytam, jak Piłat: "Cóż to jest prawda"? Czy jest prawda objawiona (objektywna), prawda Boża? Co to znaczy: umieć używać swej wolności w prawdzie?
Zaproszeni jesteśmy do królestwa prawdy, która służyć wolności; która oparta jest na ewangelicznej mierze: "Wszystko co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili", na "złotej regule" (25, 40): "Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, tak wy im czyńcie (...), a wasza nagroda będzie wielka... (Łk 6, 31. 35). Benedykt XVI zachęca: "Trzeba coraz bardziej odkrywać konieczność i piękno głoszenia Słowa, aby mogło zapanować królestwo Boże, o którym nauczał sam Chrystus. W tym sensie odnawiamy świadomość, tak bliską Ojcom Kościoła, że kiedy głosi się Słowo, mówi się o Królestwie Bożym, którym (...) - jest sama osoba Jezusa... Pan daje zbawienie wszystkim ludziom w każdej epoce. Wszyscy dostrzegamy, jak ważne jest, by światło Chrystusa oświecało każde środowisko człowieka: rodzinę, szkołę, kulturę, pracę, czas wolny i inne dziedziny życia społecznego" (VD 93). Gdzie głoszone jest słowo Boże, tam jest Jezus i Jego królestwo. Ono jest blisko - pośród nas!
Warto jednak
zapytać:
- Czy mamy odwagę głosić prawdę o królestwie miłości, sprawiedliwości i pokoju?
- Czy kierujemy się w życiu prawdą Bożą, złotą regułą, ewangeliczną miarą?
- Czy umiemy podporządkować się Bożym nakazom, decyzjom przełożonych, wskazaniom Kościoła?
MÓDL SIĘ!
Twoje królestwo, o Panie, Twoje królowanie nad nami zawsze przekracza to wszystko, co moglibyśmy wyjąkać w naszych słowach i pojęciach, czerpanych z naszego ubogiego i ograniczonego ludzkiego doświadczenia. Twoje królestwo jest Twoim ojcostwem w działaniu; to Ty, Boże, stajesz się wciąż na nowo naszym Panem i Ojcem, gdy my tymczasem jesteśmy niewolnikami tylu negatywnych rzeczywistości, grzechu, władzy, namiętności, ignorancji, choroby, śmierci. Ty jesteś Królestwem, Ojcze, który nas kochasz jak synów [i córki], który chcesz, żebyśmy byli Twoimi synami, wolnymi i godnymi szacunku. To Ty, Ojcze, wprowadzasz nas z sytuacji bólu, grzechu, choroby, niezdolności kochania i usposabiasz nas do prawdziwej miłości, na wzór Jezusa. Ty, Boże, wprowadzasz nas do pełni życia bez końca [kard. C.M. Martini]
ŻYJ SŁOWEM!
Zbliżający się czas adwentu jest czasem odnowy, pojednania i pokuty. Warto znów uklęknąć przed swoim Królem w sakramencie pokuty, wyznać grzechy, przyjąć Jego dar miłosierdzia.
ks. Jan Kochel
