Jakie jest współczesne podejście do świętości? Świętość jest luksusem dla nielicznych czy też przeznaczeniem dla każdego? A może jest nam to obojętne? Jak winniśmy rozumieć prawdę o "świętych obcowaniu"?

Katechizm dla młodych wyjaśnia: "Do wspólnoty świętych (komunii świętych) należą wszyscy ludzkie, którzy swoją nadzieję pokładają w Chrystusie i przez chrzest przynależą do Niego, bez względu na to, czy już umarli, czy jeszcze żyją. Ponieważ jesteśmy w Chrystusie jednym ciałem, żyjemy w jednej wspólnocie obejmującej niebo i ziemię" (Youcat nr 146).

"Żyjemy w jednej wspólnocie obejmującej niebo i ziemię" - święci (komunia świętych).

Cóż takiego mogą mi oni zaoferować? Młodzi ludzi dziś powiedzą: "Wolę raczej zaufać swoim idolom niż zdać się na Boga. Nieraz się zastanawiam (być może Ty też), jak to jest możliwe, że katolicy wolą budować przyszłość na przykładach świętych, których już nie ma, niż na doskonałych ludziach, wspaniałych artystach, muzykach, zawodnikach, który dowiedli czegoś w tym świecie, osiągnęli sławę, majątek, uznanie - oni są tuż obok, a nie gdzieś tam - w niebie?".

Uroczystość Wszystkich Świętych winna poruszyć nasze sumienia (być może i moje). Kto ma mnie przez ten świat bezpiecznie przeprowadzić? Orędownictwo świętych czy mam zdać się na samego siebie?

Słysząc słowo "święty" myślimy o pewnym niedoścignionym ideale, wręcz Bożym herosie. Po części to prawda, lecz gdyby tak było w stu procentach, nikt z nas by im nie dorównał, a nasza praca nad sobą okazałaby się daremnym trudem. Święci często żyją obok nas, są naszymi sąsiadami (por. Franciszek, Gaudete et exsulate, 6-9). "Świętość to najpiękniejsze oblicze Kościoła" - przekonuje Papież. Oni byli prostymi ludźmi, niewiele różniącymi się od nas. Zrobili tylko jeden krok więcej - "swoją nadzieję położyli w Chrystusie"! Dzisiaj proponują byś i ty odpowiedział Bogu – przyjmując Jego błogosławieństwa. Zaufaj Bogu w codzienności przez świętych:

- błogosławiony ubogi w duchu Augustynie, który w apogeum zarozumialstwa upadł przed Bogiem na kolana;

- błogosławiony Proboszczu a Ars, który smuciłeś się i radowałeś wraz z powierzonymi sobie wiernymi;

- błogosławiony uciskany Janie Chrzcicielu, który mimo próby zahukania (złamania), głosiłeś niezmordowanie Prawdę;

- błogosławiony Franciszku z Asyżu, który dopominałeś się o sprawiedliwość wobec nędzarzy i biedaków;

- błogosławiona Matko Tereso z Kalkuty, która swym przykładem pokazałaś czym jest miłosierdzie;

- błogosławiona Karolino Kózkówno, która zachowała czystość aż do końca;

- błogosławione Dzieci fatimskie, które głosiłyście maryjne orędzie pokoju dla świata;

- błogosławiona Rito z Casci, która wybaczyłaś swemu mężowi - krzywdzicielowi;

- błogosławiony jesteś Ty, który…

Pamiętaj Bracie i Siostro, że zaproszenie do świętości w codzienności jest przede wszystkim skierowane do Ciebie! Odrzuć idole, chwyć się dłoni Świętych, oni wiedzą jak do Boga przyprowadzić!

I jeszcze kilka pytań do osobistej refleksji:

• Jaka jest moja osobista relacja z Bogiem?
• Czego jest we mnie więcej: budowania na sobie czy na łasce Bożej?
• Kiedy ostatnio wezwałem orędownictwa swojego Patrona?

Panie Boże, Ty widzisz, że jestem kruchy i słaby. Jestem jednak pełen nadziei, że nie pozostawisz mnie nigdy samego. Dziękuję Tobie, że na mojej drodze życia stawiasz świętych, którzy nieustannie uczą mnie pokory w dążeniu do nieba. Przepraszam Cię, jeżeli kiedykolwiek obraziłem Cię budowaniem życia na moich bożkach. Prowadź mnie wraz ze świętymi do Ciebie. Bądź za to uwielbiony!