2020-10-29
Osiem
błogosławieństw – osiem obietnic szczęścia (μακαριοι - "szczęśliwi") przysługującego
tym, którym - tak po ludzku - nie powodzi się najlepiej (ubogim, smutnym, cichym, spragnionym...). W mentalności semickiej błogosławieństwa dotyczą osób, które są lepiej sytuowane w
społeczeństwie, bogatsze, sprytniejsze; które stawiają na
swoim i liczą przede wszystkim na siebie, nie na innych.
My jednak doskonale wiemy, że człowiek, niezależnie od okoliczności, gdy tylko otworzy się na relację z Bogiem, może liczyć na Jego opiekę (np. Pwt 28, 1-8, J 15,7), dlatego na drodze do świętości są tacy, którzy są:
· u b o d z y – (πτωχοι - ptochoi = anawim - "ubodzy z ludu") nie tylko biedni materialnie, ale również biedni duchowo – tacy, którzy mimo braku poczucia bliskości i opieki Boga są wierni, nie związują się z dobrami materialnymi;
· s m u t n i (πενθουντες – perthuntes - "żałować, zamartwiać się, być w żałobie") – są to ludzie martwiący się o stan moralny świata, to ci, których boli grzech pojawiający się wokoło;
· c i s i (πραεις – praeis), czyli pokorni, ugodowi, którzy nie walczą za wszelką cenę, aby ich racja była na wierzchu, bo Pan sam chce być odpłatą za ich wysiłek;
· pragnący s p r a w i e d l i w o ś c i (δικαιοσύνη – dikaiosunē - "sprawiedliwość, ale również słuszności"); to ci, którzy pragną przede wszystkim Bożej sprawiedliwości;
· m i ł o s i e r n i (ελεημονες – eleēmones) – to ci, którym się współczuje i pomaga, dla których niedola innego nie jest obojętna;
· c z y s t e g o s e r c a, którzy mają uporządkowane pragnienia, nie żywi w sobie urazy ani chęci zemsty;
· wprowadzający p o k ó j – (ειρηνοποιοι – eirēnopoioi) - walczący z przejawami zła w świecie, ale nigdy ze swoim bliźnim;
· p r z e ś l a d o w a n i – zdaje się to być podsumowanie i ostateczna zapowiedź programu szczęścia. Jezus widzi swoich naśladowców – zarówno Apostołów, jak i ich uczniów, a przez to Kościół – wszystkich, którzy spotkają się z niezrozumieniem, odrzuceniem, a nawet agresją wymierzoną w ich stronę. Nie chodzi więc tutaj nawet o wielkie prześladowania, ale chociażby o drobne przytyki czy pretensje.
Chrześcijanin nigdy nie
będzie miał łatwego życia. Jezus ostrzega swoich o nadchodzących przeciwnościach, z
którymi będą musieli się zmierzyć (por. Mt 10,17-22; J 15,18-21; Łk 12,49-53).
Mowa ewangeliczna o królestwie Bożym mocno motywuje nas do wierności w wierze, ponieważ w trudnych
sytuacjach, które pojawiają się w błogosławieństwach ukryte jest prawdziwe źródło naszej siły (Hbr 10,38a). Za wytrwałość w wierze czeka na nas nagroda: "Musicie tylko być wytrwali, abyście pełniąc wolę Bożą, zasłużyli na spełnienie obietnicy" (Hbr 10,36).
Celem jest życie wieczne - wieczna szczęśliwość,
która jest większa i trwalsza niż ból krzywdy i prześladowań. Pan przekonuje, że już tu na ziemi możemy
oczekiwać Pocieszyciela (J 14,16), który bezpiecznie poprowadzi nas po drodze
wiary, niezależnie od radości czy smutku. Dzięki temu Dobra Nowina na dziś jest przesłaniem nadziei.
To jest prawdziwy program błogosławionego życia dla każdego chrześcijanina: możemy być szczęśliwi, a błogosławieństwa są naszymi drogowskazami na kursie ku Niebu!
Zastanów się, z którym z Ośmiu Błogosławieństw najczęściej masz do czynienia. Zawalcz o to, aby je możliwie jak najlepiej zrealizować. Przypomnij sobie również inne trudne sytuacje życiowe i rozeznaj je w świetle ewangelicznych błogosławieństw.