Uroczystość Chrystusa Króla - 22.11.2020
2020-11-19
Roku liturgiczny wieńczy uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Zakończenie kolejnego okresu życia wiąże się z podsumowaniem, rozliczeniem i oceną. Ewangelia też dokonuje podsumowania i rozliczenia. Sąd Chrystusa na końcu czasów dotyczyć będzie wszystkiego tego, co uczyniliśmy lub nie uczyniliśmy "jednemu z tych najmniejszych".
CZYTAJ!
Mt 25,31–46
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim,
wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim
wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce
od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: »Pójdźcie,
błogosławieni Ojca mojego, weźmijcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata.
Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a przyodzialiście Mnie;
byłem chory, a odwiedziliście Mnie;
byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie«.
Wówczas zapytają sprawiedliwi: »Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i
nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię
przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy
Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?«.
Król im odpowie: »Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście
jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili«. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: »Idźcie precz ode mnie, przeklęci,
w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom.
Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie;
byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie«.
Wówczas zapytają i ci: »Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo
spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie
usłużyliśmy Tobie?«. Wtedy odpowie im: »Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście
jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili«. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego”.
ROZWAŻ!
Uroczystość Jezusa Chrystusa
Króla Wszechświata jest ostatnią niedzielą przed Adwentem, dlatego też w Liturgii Słowa odnajdujemy temat sądu ostatecznego oraz
królowania Chrystusa.
W dzisiejszej Ewangelii
pojawia się tytuł „Król” w odniesieniu do Jezusa. To On zasiądzie na tronie
pełnym chwały „i zgromadzą się przed Nim wszystkie narody,
a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów” jedni pójdą na mękę wieczną a drudzy do życia
wiecznego. Chrystus Król jako sprawiedliwy sędzia wydaje słuszne wyroki. Należy
jednak zauważyć, że jest też Dobrym Pasterzem, który kilka rozdziałów wcześniej
szukał zagubionej owieczki (Mt 18,12). Człowiek ma wolną wolę i po jego stronie
leży decyzja jak chce pokierować swoim życiem. Później jednak przyjdzie nam
przyjąć konsekwencje wybranej drogi. Bóg troszczy się o wszystkich i chce
zbawienia ludzi. Jest zarazem sędzią sprawiedliwym i nie sprzeciwia się naszej
wolności.
Warto zwrócić uwagę
na to z czego będziemy sądzeni. Kara lub nagroda nie zależą do pozycji
społecznej, bogactwa, stanowiska, płci, rasy czy wieku; wszyscy staną przed
Chrystusem i będą sądzeni według tego samego kryterium. W tym fragmencie nie ma
też wzmianki o tym w co wierzą „owce” i „kozły”. Oczywiście wiara jest bardzo
ważna (wskazują na to inne fragmenty Pisma Świętego) ale za wiarą powinny iść
uczynki. Musimy żyć wyznawaną wiarą, aby ludzie widzieli nasze dobre czyny i
chwalili Ojca w niebie (por. Mt 5,16)
Jednakowe kryterium
polega na tym: kto pomógł Jezusowi w potrzebie - dostąpi zbawienia, a kto
pozostawił Jezusa w potrzebie poniesie konsekwencje. Jezus jest obecny w każdej
osobie, która potrzebuje pomocy. Nie chodzi tylko o potrzeby materialne.
Powinniśmy zauważać również psychiczne i duchowe potrzeby bliźnich. To co
człowiek daje bliźniemu otrzyma od Boga. Miłosierdzie odnosi triumf nad sądem
(Jk 2,13)
Również gdy ja
jestem w potrzebie jak ci „najmniejsi” Jezus staje w mojej obronie. Inni ludzie
dobrze mi czyniąc i przyjmując mnie, to samo czynią Chrystusowi. Sytuacja
mojego niedomagania staje się okazją do niesienia pomocy dla innych.
Zapytaj
siebie:
- Czy swoim zachowaniem
naśladuje Chrystusa w traktowaniu „najmniejszych” i każdego człowieka?
- Na ile żyję zgodnie z
wyznawaną wiarą?
- Czy Chrystus jest królem
mojego życia?
- Czy dostrzegam Chrystusa w
potrzebujących?
MÓDL
SIĘ!
Boże, dziękuję Ci, za łaskę wiary - umacniaj ją i spraw,
aby moje życie było jej odzwierciedleniem. Pomóż mi, dostrzegać Ciebie w
potrzebujących i najmniejszych. Bądź Królem mojego życia i Panem wszechświata. Amen!
ŻYJ
SŁOWEM!
Zrób coś dobrego dla innych.
Marcin Kujawa