Królowa Aniołów (Regina Angelorum)
2018-07-26
Dzięki mocy Ducha Świętego, otrzymała Ona udział w godności królewskiej Chrystusa i może nieść ludziom pomoc w zbawieniu, które wysłużył Jej Syn. Podstawy teologiczne, na jakich Pius XII oparł się, ustanawiając nowe święto, to zatem przede wszystkich godność Maryi jako Matki Bożej, towarzyszącej Zbawicielowi. Nauka ta opiera się zasadniczo na dwóch tekstach św. Łukasza: na słowach anioła Gabriela, w których zapowiada on wieczne królowanie Syna Maryi (Łk 1,32-33), oraz na słowach Elżbiety, która nazywa Ją „Matką swego Pana” (Łk 1,43).
List do Hebrajczyków zaczyna się od wykazania wyższości Chrystusa od aniołów. Dowodzi tego argumentami biblijnymi, powołując się na proroctwa Starego Testamentu. Wśród nich wymienia słowa Psalmu:
Tron Twój, Boże, na wieczne czasy,
berłem sprawiedliwości berło Twego królowania.
Miłujesz sprawiedliwość, nienawidzisz nieprawości,
Dlatego Twój Bóg, o Boże, namaścił Cię olejkiem wesela
bardziej niż Twych towarzyszy (Ps 44,7-8; Hbr 1,8-9).
Ojcowie Kościoła, idąc za tradycją żydowską, dostrzegli w tym psalmie także zarys tajemnicy wspólnoty Kościoła jako Oblubienicy Chrystusa. Z kolei ta wykładnia eklezjalna tekstu natchnionego prowadzi, jak zwykle w średniowieczu, do maryjnej. To do Niej przecież odnoszą się dalsze słowa Psalmu: „Królowa stanęła po Twojej prawej stronie, złotem Ofiru zdobna” (Ps 44,10). Stąd już łatwe było przejście do nadania Maryi tytułu „Królowej Aniołów”.
Oto jak św. German z Konstantynopola objaśnia ten fragment psalmu w homilii na Ofiarowania NMP: „Zasiądź, Pani, wypada Ci bowiem jako Królowej, sławniejszej od wszystkich królów, siedzieć na wywyższeniu! Tobie, co daleko przewyższasz cherubinów, przystoi najświętsza stolica na mieszkanie. Słusznie Ci więc, jako Królowej wszystkich, pierwsze ofiaruję miejsce” (TMB 1,161).
Królowo Aniołów –
módl się za nami!
Św. Jan Paweł II w katechezie poświęconej Ps 8 przekonuje, że mamy Przewodnika na drodze do królestwa niebieskiego: "Rozważając Psalm 8, autor Listu do Hebrajczyków dostrzegł w nim głębszy
sens Bożego planu w odniesieniu do człowieka. Nie można ograniczyć
powołania człowieka do obecnego świata doczesnego. Jeśli Psalmista
twierdzi, że Bóg złożył wszystko pod stopy człowieka, oznacza to, że
chce mu również poddać «przyszły świat» (Hbr 2,5), «niewzruszone
królestwo» (12,28). Jednym słowem, powołanie człowieka jest «powołaniem
niebieskim» (3,1). Bóg pragnie «doprowadzić do chwały» niebieskiej
«wielu synów» (2,10). Żeby ten Boży zamiar mógł się urzeczywistnić,
trzeba było, aby droga życia została wytyczona przez «przewodnika», w którym powołanie człowieka znalazłoby swe pierwsze doskonałe
spełnienie. Tym przewodnikiem jest Chrystus". Wypróbowaną Przewodniczką do nieba - królestwa aniołów - jest też Matka Chrystusa. Wielokrotnie przekonywała nas o tym w swoich objawieniach. Warto wciąż uczyć się od Niej tej drogi!
