„…Lecz nie o koncepcję polityczną Jeremiasza chodziło mi w powieści. Chciałem po prostu odtworzyć dzieje człowieka, który przygięty misją nad siły dźwiga ją boleśnie wśród nie rozumiejącego jego cierpień tłumu.” – W posłowiu pisze autor - Jan Dobraczyński – o celu swojej powieści, dzięki której w dynamiczny sposób czytelnik może wejść w wydarzenia biblijne związane z postacią proroka Jeremiasza. Zanim pokrótce przedstawię samą powieść, warto na chwilę zatrzymać się nad jej autorem.

Jan Dobraczyński urodził się 20 kwietnia 1910 roku w Warszawie. W warszawskim gimnazjum im. A. Mickiewicza, w 1928 roku zdał maturę i rozpoczął swoją akademicką „podróż”. Jak widać w jego życiorysie od samego początku był człowiekiem bardzo aktywnym i zaangażowanym w życie społeczne. Przez rok studiował prawo, następnie przeniósł się do Wyższej Szkoły Bankowej. W trakcie studiów zaczął angażować się w chrześcijańskie ruchy, następnie w Lublinie podczas wykładów zleconych przez KUL rozpoczął działalność w różnych ruchach narodowych. Po wybuchu wojny walczył w kampanii wrześniowej, przez cały czas prowadził różnego rodzaju czasopisma patriotyczne i na tym polu starał się przeciwstawiać propagandzie okupanta. Brał również udział w Powstaniu Warszawskim, kierował Biurem Informacji i Propagandy na Starym Mieście i Mokotowie. Po upadku powstania przebywał w kilku obozach koncentracyjnych. Po wojnie dalej prowadził działalność publicystyczną, związany był z wieloma gazetami katolickimi, w których publikował artykuły m.in. na temat religijności, patriotyzmu czy pozycji Kościoła w II poł. XX w. w Polsce. Jan Dobraczyński był posłem IX kadencji Sejmu PRL, doczekał upadku komunizmu w naszym kraju. Zmarł 5 marca 1994r. w Warszawie, nie angażując się w życie polityczne po 89’. Podczas swojej aktywności prasowej i politycznej znalazł czas na twórczość pisarską. Wśród jego dzieł można znaleźć wiele nawiązujących do historii Kościoła, czy wydarzeń biblijnych. Jedną z książek wchodzących w cykl powieści opartych na motywach biblijnych jest prezentowana przeze mnie, wydana w 1948 r. książka „Wybrańcy Gwiazd”.

„Wybrańcy Gwiazd” opowiada historię Narodu Wybranego od bitwy pod Megiddo (609r. p.n.e.) do zdobycia i zburzenia Jerozolimy. (586r. p.n.e.) Powieść jest podzielona na dwie części, w pierwszej spotykamy młodego, dopiero co powołanego przez Boga, proroka Jeremiasza na herolda słów Pańskich, a następnie historię kolejnych władców Izraela. W drugiej natomiast przenosimy się do ostatnich lat życia proroka, gdy ze swoim towarzyszem Baruchem, przychodzi prosić o litość nad Jerozolimą króla Nabuchodonozora. Jednak w moim przekonaniu (jak można wnioskować z zacytowanego posłowia – autora również) ani historia, ani polityczne tło przedstawianych wydarzeń nie są istotą tej powieści. Odkrywam w niej kilka bardzo ważnych treści, które świadczą o fenomenie człowieka, jakim niewątpliwie był Jan Dobraczyński. Niewątpliwie najbardziej poruszające w powieści są opisy postaci, które w obliczu poważnych decyzji, dzielą się z czytelnikiem swoimi przeżyciami i emocjami. Autor pokazuje również tragiczne w skutkach konsekwencje decyzji podjętych pochopnie i pod wpływem emocji i pożądań. W powieści możemy znaleźć konkretne, odpowiednio wyeksponowane przez autora, przykłady schematów zachowań, które mogą posłużyć w pracy wychowawczej. Dzięki temu młody człowiek, często porywczy i ulegający swoim emocjom, może spojrzeć niejako „z zewnątrz” na pewne sytuacje i porównać je ze swoim życiem. Dla mnie osobiście bardzo istotnym był opis powołania Jeremiasza. Sam próbowałem odnaleźć się w przedstawionej sytuacji, a autor pomógł mi wydobyć i nazwać te elementy mojej drogi powołania, które zbiegają się z dramatem powołania Jeremiasza.

Książka dotrze do każdego, kto chciałby przybliżyć sobie biblijną rzeczywistość i niejako przenieść się w klimat królów i proroków Starego Przymierza. A będąc już wyobraźnią w świecie Izraela, czytelnik bardzo szybko przekona się, że problemy i zachowania ludzi sprzed 2,5 tysiąca lat niewiele różnią się od naszej, pozornie tylko odległej i innej, teraźniejszości.