Wizja wstępna Apokalipsy

2021-09-30

Kiedym [Syna Człowieczego] ujrzał, do stóp Jego upadłem jak martwy, a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: «Przestań się lękać! Jam jest Pierwszy i Ostatni i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani. Napisz więc to, co widziałeś, i to, co jest, i to, co potem musi się stać.

Reakcją wizjonera jest głęboki pokłon, jaki zwykło się oddawać tylko Władcy. Jan nie ma wątpliwości, że przemówił do niego zmartwychwstały Chrystus. Duch Święty dał mu rozeznanie rzeczywistości nadprzyrodzonej, sakramentalnej. Ten sam Duch, który ożywia wspólnoty kościelne i udziela wytrwałości w prześladowaniach, zawładnął nim całkowicie. Tak doszło do spotkania z Chrystusem.

On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: Przestań się lękać:! Gest włożenia ręki można rozumieć jako gest uspokojenia, ale także jako akt powierzenia misji. Słowa: Nie bój się to dobrze znane wprowadzenie do wyroczni, które ma umocnić proroka w obliczu spotkania z Bogiem i z bliskimi zagrożeniami. Tajemnica Kościoła obejmuje bowiem nie tylko wymiar ziemski, światowy, ale także niebiański, nadprzyrodzony. Ten drugi pozwala już uczestniczyć w chwale zbawionych.

• Czy dane mi było już uczestniczyć w rzeczywistości nadprzyrodzonej?
  
• Spotkać Boga żywego, jak to ukazują liczne świadectwa mistyków?
  
• Czy tęsknię do takiego spotkania? Może miałem okazję obserwować św. Jana Pawła II, zanurzonego w kontemplacji?