Św. Piotr Yu Tae-ch’ol (†1839)

2023-04-03

lecz jestem bardzo poniżony.
Powiedziałem w moim wzburzeniu:
Każdy człowiek jest kłamie!
Czym się Panu wypłacę
za wszystko, co mi wyświadczył?
Kielich zbawienia podniosę,
i wezwę imienia Pańskiego.
Śluby moje wypełnię przed Panem
wobec całym Jego ludem.

Cenną jest wobec Pana
śmierć Jego świętych.

O Panie, jestem Twym sługą,
Twym sługa i synem Twej służebnicy;
Tyś zerwał moje więzy.
Tobie złożę ofiarę uwielbienia!
Śluby moje wypełnię przed Panem
wobec całego Jego ludu,
w dziedzińcach domu Pańskiego,
pośrodku ciebie, Jeruzalem!

Ps 116,10-19 (tłum. A. Tronina, Psałterz Biblii Greckiej, 205n)

Najmłodszy z grona męczenników Yu Tae-ch'ŏl urodził się w 1826 r. Na chrzcie otrzymał imię Piotr. Jego ojciec Augustyn Yu Chin-gil był już katolikiem, ale jego matka nie chciała zostać chrześcijanką i starała się odwieść syna od praktykowania wiary. Nauki katechistów świeckich i świadectwo ojca zaważyły jednak na jego wyborach i formacji religijnej. Popularne były wśród młodych wyznawców uczenie się podstawowych modlitw i wybranych tekstów biblijnych, zwłaszcza psalmów. Gdy rozpoczęły się prześladowania Piotr Yu Tae-ch'ŏl gorąco pragnął zostać męczennikiem. Psalm 116 stał się dla niego inspiracją.

W starożytnym przekładzie Septuaginty (LXX) psalm dzielił się na dwie części. W pierwszej w. 1-9 prorok, uwolniony z sideł grzechu, dziękuje za wysłuchanie („bo usłyszał głos mojego błagania”), a potem na nowo wznosi modlitwę do Boga, by mieć udział w obiecanym spoczynku wiecznym: „Wybawił bowiem duszę mą od śmierci, / oczy moje od łez, a nogi moje od upadku. / Będę się podobał Panu / w krainie żyjących” (w. 8-9). W drugiej części męczennicy przypominają dobra otrzymane od Pana (w. 10-15), potem nazywają siebie sługami Boga i synami Kościoła (w. 16-19). Tekst pokazuje rozwój nowego ludu, który się skłania do kultu chrześcijańskiego, jak dziecko do nauki oraz wspólnota koreańska do wiary. Wymowne jest to, że Apostoł Paweł zaczerpnął słowa psalmu 116,10 do Drugiego Listu do Koryntian: „Uwierzyłem, dlatego przemówiłem. My także wierzymy i dlatego mówimy” (2 Kor 4,13). Pierwsi chrześcijanie koreańscy też przemówili słowem i czynem – „oddali życie” za swoją wiarę. Stali się sługami Boga i Kościoła. W nagrodę ON „zerwał jego więzy [śmierci]” (w. 16). Męczeństwo okazało się „ofiarą uwielbienia” – wypełnieniem „ślubów [złożonych] przed Panem” (w. 18) przy chrzcie świętym.

Kiedy nadeszła chwila próby wiary Piotr, pociągnięty przykładem swojego uwięzionego ojca, sam oddał się w ręce władz w lipcu 1839 r. Miał wtedy zaledwie 13 lat. Po wstępnym przesłuchaniu sędzia stwierdził, że jest on dzieckiem z katolickiej rodziny i w związku z tym umieścił go w więzieniu. Namawiano go, bito do nieprzytomności i torturowano, żeby skłonić go do wyrzeczenia się wiary. Pozostał jednak nieugięty i zachowywał pogodę ducha. Czy śpiewał w więzieniu, jak męczennicy japońscy, psalmy? Piotr został ostatecznie uduszony w więzieniu 31 października 1839 r.

W latach 1839-1868 śmierć męczeńską w Korei poniosło 3 biskupów katolickich, 10 kapłanów, w tym Andrzej Kim Tae-gŏn – pierwszy kapłan koreański oraz Paweł Chŏng Ha-sang – katechista oraz jak się szacuje ponad 10 000 osób świeckich. Część z nich została wyniesiona na ołtarze. Grupa 79 męczenników została beatyfikowana przez papieża Piusa XI 5 lipca 1925 r. (zamęczeni przed 1847 r.), natomiast kolejnych 24 przez Pawła VI – 6 października 1968 r. (zamęczeni po 1859 r.). Wreszcie kanonizacji wszystkich 103 męczenników dokonał Jan Paweł II w Seulu 6 maja 1984 r. podczas pielgrzymki do Korei Południowej (drugi raz odwiedził Koreę w 1989 r.). Było to wielkie wydarzenie dla całej Azji Wschodniej. W gronie 103 męczenników byli też inni młodzi, np. Barbara Yi, lat 15, zmarła w więzieniu w Seulu, 27 maja 1839 r.; Agata Yi, miała 17 lat, uduszona w tym samym więzieniu; Łucja Park Huisun, która miała 18 lat; Maria Won Kwi-im, panna, lat 20; Maria Yi Indog, lat 22; Agata Yi Kyong-i, lat 21; Józef Cho Yunho, liczył 19 lat oraz Piotr Chong Wonji,, zginęli w Tjyen-Tiyou, 13 grudnia 1866 r.; Barbara Ch`oe Yong-i, ścięta 1 lutego 1840 r., miała wtedy 22 lata; Aleksy U Syyong, lata 22, ścięty został 11 marca 1866 r. w Sai-Nam-The oraz Agnieszka Kim Hyoju, lat 24, została ścięta 3 września 1839 roku (zob. Księga imion i świętych, 445-449).

Kościół katolicki w Korei rozwija się, a wielka w tym zasługa pierwszych męczenników wyniesionych na ołtarze oraz męczenników czczonych w sanktuarium w Solmoe, które znajduje się ok. 43 km od Daejeonu, a 280 km na południe od Seulu – stolicy Korei. Sanktuarium Męczenników Koreańskich upamiętania śmierć ok. 2 tys. katolików, których pogrzebano żywcem w czasie prześladowań w drugiej połowie XIX w. Tylko 132 z nich znanych jest z imienia. Dzięki wysiłkom lokalnego Kościoła w miejscu ich kaźni wybudowano 16-metrową wieżę i kościół. Sanktuarium, popularnie nazywane Haemi, jest drugim, po Seulu, międzynarodowym miejscem pielgrzymkowym w Korei. Modlił się tam Franciszek w czasie swojej pielgrzymki do Korei Południowej w sierpniu 2014 r. Podczas tej wizyty papież beatyfikował kolejną grupę męczenników: Pawła Yun Ji-chung i 123 towarzyszy zamordowanych w Korei z nienawiści do wiary w latach 1791–1888.

Hasłem ostatniej pielgrzymki Ojca św. do Korei Południowej były słowa zaczerpnięte z Księgi Izajasza: „Powstań, świeć!” (Iz 60,1). Trzeba w tym kontekście zapytać:

• Jak dziś świadczyć, głosić, opowiadać swoją wiarę innym?
• Jaka jest nasza modlitwa w momencie prób i doświadczeń?
• Czy jesteśmy gotowi złożyć Bogu „ofiarę uwielbienia”?