­Młodzi na ołtarze!

Święci, błogosławieni i kandydaci na ołtarze spośród dzieci i młodzieży.

Szkoła Słowa Bożego 2022/23

W gronie najmłodszych wyniesionych na ołtarze w Kościele katolickim najwięcej jest młodych męczenników prześladowanych i ponoszących śmierć ze względu na wiarę, zwłaszcza w pierwszych wiekach Kościoła. W drugiej połowie XX w. zaczęto wynosić do chwały ołtarzy również dzieci i nastolatków nie będących męczennikami. Istotnym precedensem w tym postępowaniu było wydanie dekretu o heroiczności cnót dzieci z Fatimy – Franciszka i Hiacynty Marto z 2 kwietnia 1981 r., którzy są dziś czczeni w Kościele wraz z wieloma rówieśnikami; „[oni] znaleźli się już w obecności Boga, utrzymują z nami więzy miłości i komunii” (Franciszek, Gaudete et exsultate, 4).

W nowym cyklu rozważań Szkoły Słowa Bożego 2022/23 pragniemy wskazać na wybrane przykłady młodych świętych, błogosławionych i kandydatów do chwały ołtarzy (ok. 50) w świetle słowa Bożego. Ten klucz hermeneutyczny jest najlepszy, co potwierdzają papieże przełomu XX i XXI wieku. Franciszek w adhortacji o powołaniu do świętości w świecie współczesnym przekonuje, że „każdy święty jest misją, jest planem Ojca, by odzwierciedlać, ucieleśniać w danym momencie dziejów, pewien aspekt Ewangelii” (GeE 19). Chcemy odczytać życie młodych świętych w świetle wybranych tekstów Ewangelii. Oni – poprzez swoją czystość, nieskalaność i entuzjazm – są „jakby promieniem światła wychodzącym ze słowa Bożego” (Benedykt XVI, Verbum Domini, 48). Często intuicyjnie żyli słowem Bożym, które było „lampą dla [ich] kroków i światłem na [ich] ścieżce” (Ps 119,105). Stąd też Jezus stawiał tych małych jako wzór do naśladowania, a ich prostotę i niewinność jako drogę do królestwa niebieskiego (por. Mt 18,1-14; 19,14; Łk 18,17).

Dzisiaj jednak nie chodzi o to, by być kopią świętych: tych dawnych czy tych z "sąsiedztwa" (GeE 6-9). Trzeba mieć odwagę, aby we wspólnocie, ale każdy po swojemu, iść do Pana Boga. Bł. Karol Acutis mawiał: "Pan Bóg wszystkich stwarza jako oryginały, a stanowczo za dużo ludzi umiera jako kserokopie" (zob. Franciszek, Christus vivit, 106). Świętych trzeba naśladować, ale nie da się ich przekopiować (abp G. Ryś).

Okazuje się, że w dziejach Kościoła grono dzieci i młodych wyniesionych na ołtarze jest coraz liczniejsze, a w odpowiedzi na intuicję ostatnich papieży pojawiają się nowi kandydaci i nowe wzorce tych, którym – jak chce tego Mistrz z Nazaretu – nie należy przeszkadzać, do „takich bowiem należy królestwo Boże” (Mk 10,14). Franciszek w adhortacji do młodych Christus vivit! Przywołał przekonanie, iż „wielu młodych świętych sprawiło, że kształt ich okresu młodzieńczego zajaśniał w całym pięknie i byli w swoim czasie prawdziwymi prorokami przemian. Ich przykład pokazuje, do czego zdolni są młodzi ludzie, gdy otwierają się na spotkanie z Chrystusem” (CV 49). Poprzez świętość młodych Kościół może odnowić swój duchowy zapał i energię apostolską.

„Niech oni, wraz z wieloma młodymi, którzy często w milczeniu i anonimowości do głębi żyli Ewangelią, wstawiają się za Kościół, aby był pełen ludzi młodych, radosnych, odważnych i zaangażowanych, którzy daliby światu nowe świadectwo świętości” – prosi papież Franciszek (CV 63).