2022-11-01
Święci, błogosławieni i kandydaci na ołtarze spośród dzieci i młodzieży.
Szkoła Słowa Bożego 2022/23
W gronie najmłodszych wyniesionych na ołtarze w Kościele katolickim najwięcej jest młodych męczenników prześladowanych i ponoszących śmierć ze względu na wiarę, zwłaszcza w pierwszych wiekach Kościoła. W drugiej połowie XX w. zaczęto wynosić do chwały ołtarzy również dzieci i nastolatków nie będących męczennikami. Istotnym precedensem w tym postępowaniu było wydanie dekretu o heroiczności cnót dzieci z Fatimy – Franciszka i Hiacynty Marto z 2 kwietnia 1981 r., którzy są dziś czczeni w Kościele wraz z wieloma rówieśnikami; „[oni] znaleźli się już w obecności Boga, utrzymują z nami więzy miłości i komunii” (Franciszek, Gaudete et exsultate, 4).
W
nowym cyklu rozważań Szkoły Słowa Bożego 2022/23 pragniemy wskazać na wybrane
przykłady młodych świętych, błogosławionych i kandydatów do chwały ołtarzy (ok.
50) w świetle słowa Bożego. Ten klucz hermeneutyczny jest najlepszy, co
potwierdzają papieże przełomu XX i XXI wieku. Franciszek w adhortacji o
powołaniu do świętości w świecie współczesnym przekonuje, że „każdy święty jest
misją, jest planem Ojca, by odzwierciedlać, ucieleśniać w danym momencie
dziejów, pewien aspekt Ewangelii” (GeE 19). Chcemy odczytać życie młodych świętych
w świetle wybranych tekstów Ewangelii. Oni – poprzez swoją czystość,
nieskalaność i entuzjazm – są „jakby promieniem światła wychodzącym ze słowa
Bożego” (Benedykt XVI, Verbum Domini,
48). Często intuicyjnie żyli słowem Bożym, które było „lampą dla [ich] kroków i
światłem na [ich] ścieżce” (Ps 119,105). Stąd też Jezus stawiał tych małych jako wzór do naśladowania, a ich prostotę
i niewinność jako drogę do królestwa niebieskiego (por. Mt 18,1-14; 19,14; Łk
18,17).
Dzisiaj jednak nie chodzi o to, by być kopią świętych: tych dawnych czy tych z "sąsiedztwa" (GeE 6-9). Trzeba mieć odwagę, aby we wspólnocie, ale każdy po swojemu, iść do Pana Boga. Bł. Karol Acutis mawiał: "Pan Bóg wszystkich stwarza jako oryginały, a stanowczo za dużo ludzi umiera jako kserokopie" (zob. Franciszek, Christus vivit, 106). Świętych trzeba naśladować, ale nie da się ich przekopiować (abp G. Ryś).
Okazuje
się, że w dziejach Kościoła grono dzieci i młodych wyniesionych na ołtarze jest
coraz liczniejsze, a w odpowiedzi na intuicję ostatnich papieży pojawiają się
nowi kandydaci i nowe wzorce tych, którym – jak chce tego Mistrz z Nazaretu –
nie należy przeszkadzać, do „takich bowiem należy królestwo Boże” (Mk 10,14). Franciszek w adhortacji do młodych Christus vivit! Przywołał przekonanie,
iż „wielu młodych świętych sprawiło, że kształt ich okresu młodzieńczego zajaśniał
w całym pięknie i byli w swoim czasie prawdziwymi prorokami przemian. Ich
przykład pokazuje, do czego zdolni są młodzi ludzie, gdy otwierają się na
spotkanie z Chrystusem” (CV 49). Poprzez świętość młodych Kościół może odnowić
swój duchowy zapał i energię apostolską.
„Niech oni, wraz z wieloma młodymi, którzy często w milczeniu i anonimowości do głębi żyli Ewangelią, wstawiają się za Kościół, aby był pełen ludzi młodych, radosnych, odważnych i zaangażowanych, którzy daliby światu nowe świadectwo świętości” – prosi papież Franciszek (CV 63).